W pierwszym roku życia każdego małego dziecka dochodzi do wielu zmian w narządzie wzroku, co powoduje lepsze funkcjonowanie tego narządu i daje możliwość lepszego jego wykorzystania.
W okresie tym ocena narządu wzroku jest dokonywana przez rodziców i lekarzy pediatrów, do których to małe dzieci często trafiają z różnych powodów medycznych.
Rozwój wzroku u noworodka
W momencie narodzin noworodki wykazują znaczną nadwrażliwość na światło dlatego też ich źrenice są bardzo wąskie. Uważa się, że w pierwszych tygodniach życia noworodki mają rozwinięte widzenie obwodowe, nie mają rozwiniętego widzenia centralnego. W pierwszych tygodniach życia, gdy dojdzie do rozwoju siatkówki, źrenice noworodka stają się szersze, zauważa on duże przedmioty i bardzo jasne. Zaczyna też skupiać wzrok na przedmiotach zlokalizowanych na wprost od niego. Uważa się, że po pierwszym miesiącu życia niemowlę rozpoznaje przedmioty zlokalizowane do 1m przed nim i zaczyna się interesować obiektami zlokalizowanymi coraz bliżej, bo je może dobrze zobaczyć.
Do końca 3 miesiąca życia ruchy gałek ocznych u niemowlaka fizjologicznie nie muszą być równoległe. Zwykle zaburzenia ustawienia gałek ocznych występują okresowe.
Pod koniec 3 miesiąca życia niemowlę powinno skupiać wzrok na pokazywanym przedmiocie i jego ruchach. Pomiędzy 5 a 8 miesiącem życia rozwija się poczucie głębi ( 3 wymiar) i zaczynają chwytać przedmioty. Bezbłędnie rozpoznają swoich rodziców i uśmiechają się do nich. Zaczyna się rozwijać umiejętność rozpoznawania kolorów. Zauważają też obraz za oknem.
Od 9 miesiąca życia potrafią ocenić dystans, co im ułatwia poruszanie. Widzą też w sposób prawidłowy kolory.
Nieprawidłowy rozwój narządu wzroku może upośledzać prawidłowy rozwój dziecka w pierwszym roku życia.
Jeśli rodzice zauważają jakiekolwiek nieprawidłowości w funkcjonowaniu narządu wzroku lub mają jakiekolwiek wątpliwości, powinni to skontaktować się ze swoim pediatrą lub okulistą. Wczesna terapia nieprawidłowości może zakończyć się pełnym sukcesem.